Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Άρθρο της Κωστοπούλου - Καρύδα Μαρίας, υποψήφιας Δημοτικής Συμβούλου (ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ) με τον Συνδυασμό "Δημοτική Συνεννόηση για τον Ωρωπό"

Να΄μαι και εγώ λοιπόν… η Κωστοπούλου-Καρύδα Μαρία.

Ποιος να μου το έλεγε λίγες μόνο μέρες πριν, ότι θα φιγουράριζε το πρόσωπό μου σε ένα site και μάλιστα στο site ενός αξιόλογου πολιτικού προσώπου!...!
«Ποτέ…!» θα έλεγα με βροντερή φωνή όπως το «ΟΧΙ» που βροντοφώναξαν οι Έλληνες ήρωες του 1940 (επίκαιρο έτσι;).
Και όμως αγαπητές φίλες και φίλοι ποτέ μην λέτε «ποτέ», γιατί κάποτε έρχεται μια στιγμή που κάνουμε το αντίθετο. Έτσι το έπαθα και εγώ!!!
Πρέπει να ομολογήσω ότι όταν άκουγα για πολιτική και πολιτικούς πέταγα σπυράκια… κάτι σαν αλλεργική αντίδραση!!! Βλέπετε εγώ –όπως όλοι μας άλλωστε- κουράστηκα και βαρέθηκα χρόνια ολόκληρα να ακούω τα ίδια και τα ίδια, να βλέπω να κυματίζουν μπλέ και πράσινες σημαίες (ενίοτε και κόκκινες) και να αναρωτιέμαι σαν μικρό παιδί και αργότερα σαν ενήλικας: …προς τι αδέλφια το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;;
Αφού τελικά το τέλος της θητείας κάθε κυβέρνησης μου άφηνε μια πικρή γεύση στο στόμα…!
Μεγάλωσα λοιπόν, πήγα στο εξωτερικό, έμεινα εκεί αρκετά χρόνια όπου και σπούδασα, ήρθα πάλι πίσω στην πατρίδα, παντρεύτηκα, έκανα παιδιά!!!
Αλλά αυτή η πίκρα στο στόμα δεν έλεγε να φύγει, παρόλες τις καραμελίτσες που μου προσέφεραν κατά καιρούς οι εκάστοτε κυβερνήτες της χώρας!
Σταμάτησα λοιπόν να ακούω ειδήσεις και κουβέντες πολιτικές, γιατί μάλλον κινέζικα μου ακούγονταν, αφού όλοι αυτοί μιλούσαν μι άλλη γλώσσα και προφανώς ζούσαν σ΄έναν άλλο πλανήτη και όχι στον δικό μου! (Εγώ παρεμπιπτόντως ζώ στον πλανήτη «Μαρκόπουλο Ωρωπού»)
Μέχρι που οι πολιτικές εξελίξεις με ανάγκασαν να τις προσέξω, αφού λέξεις όπως μνημόνιο, ΔΝΤ, ανεργία κ.α. ήρθαν κυριολεκτικά και τρύπωσαν στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή και χώθηκαν υποχθόνια, κάτω από το δέρμα μου!
Πολύ επώδυνα λοιπόν ξύπνησα από τον χρόνιο λήθαργό μου. Έμαθα τελικά ότι τόσα χρόνια «ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ…» και ψάχνω να βρω:…τι έφαγα βρε παιδιά και με ποιόν και γιατί εγώ δεν…χόρτασα;;; Μου έρχεται αμέσως στο μυαλό το τραγούδι «Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα» και που θα βρούμε το δίκιο μας;
Και ακριβώς εκείνη τη στιγμή έρχεται η πρόταση συμμετοχής μου στις εκλογές υποστηρίζοντας τον κο Βασίλη Οικονόμου. Όχι βέβαια ότι εγώ είμαι κάποιο σημαίνων πολιτικό πρόσωπο με λαμπρή πορεία στο ενεργητικό μου…! Είμαι όμως πολίτης όπως όλοι μας- μια αγανακτισμένη, κουρασμένη, αηδιασμένη πολίτης, που θεωρώ, ότι πρέπει πια να κάνω κάτι ενάντια σε αυτήν την παρωδία της πολιτικής σκηνής.
Κάτι που όταν θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου, θα τους το διηγούμαι με υπερηφάνεια και δεν θα κρύβομαι όπως θα κρύβονται οι σημερινοί «κύριοι» της κάθε κυβέρνησης ή τοπικής αυτοδιοίκησης που πέρασε.
Ο κος Βασίλης Οικονόμου κέντρισε το ενδιαφέρον μου γιατί επιτέλους ήταν κάποιος που είχε την τόλμη να πει όχι σε ένα θέμα που βασανίζει και θα βασανίζει δυστυχώς πολλά χρόνια εμάς τους Έλληνες! Και μόνο αυτό δείχνει ότι είναι ειλικρινής και έχει αυτό που λέμε φιλότιμο!
Άκουσα με προσοχή τις προτάσεις του και πιστεύω ότι τελικά είναι αυτός ο άνθρωπος που αφουγκράστηκε επιτέλους τα θέλω μου σαν κάτοικος αυτής της περιοχής, τα θέλω μου σαν μητέρα, τα θέλω μου σαν πολίτης και θα προσπαθήσει να τα κατακτήσει.
Έτσι βάζω και εγώ ένα τόσο δα βοτσαλάκι από την θάλασσα του Ωρωπού σ΄αυτήν την προσπάθειά του και του εύχομαι

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
        ΚΑΙ
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στην ολοκλήρωση του αγώνα του – αγώνα μας!!!




ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΡΥΔΑ ΜΑΡΙΑ
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΩΡΩΠΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου